About Cats & Dogs

Dekentje gepakt, voerbak en wat voer en een aantal konijnenoren. Oeds de auto in en we gaan naar vrienden om Oeds daar te droppen. Nog maar net binnen en Flappie (aka Oeds) heeft de eerste knuffel al weer te pakken. Bakkie koffie doen even kletsen en dan de auto in richting de Jaarbeurs in Utrecht…op naar de About Cats & Dogs beurs.
Maar ik ga het nu About Dogs hebben 😉

Mijn doel was om een aantal vooraf uitgezochte lezingen bij te wonen:
– Castratie en Sterilisatie, effecten op het gedrag en de gezondheid  van honden (Pascalle Roulaux)
– Dat doet hij anders nooit! Mijn hond in de pubertijd (Daarom!  hondenschool, Aeres)
– Mensentaalknop uit en Hondentaalknop aan (Arnoud Busscher)
– Opvoeding van je hond met of zonder straf ? (Eline Teygeler, Tinley)

Bij de eerste lezing waren we bijna te laat, de bewegwijzering waar Hal 12 gevonden kon worden was erg onduidelijk aangegeven. We liepen de Jaarbeurs in, laten we de gaderobe maar overslaan, kunnen we later alsnog doen. 
En we zagen nog meer bezoekers in verwarring zoeken naar de ingang van Hal 12. Bleek dat we een eind buitenom moesten lopen, wij blij dat we de jassen niet hadden afgegeven want het was best fris buiten.

Eerst maar naar Pascalle Roulaux haar lezing over de effecten van castratie en sterilisatie bij honden. Pascalle had mij eerder gevraagd of ik deelnemers van mijn workshops wil vragen mee te doen aan haar onderzoek naar effecten van castratie/sterilisatie op het gedrag, ik was dus al op de hoogte van het onderzoek wat zij doet. 
De lezing was gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek en aangetoonde resultaten. Wat ik interessant vond is dat er bij teven tegenwoordig ook meer negatieve fysieke effecten bekend zijn omtrent castratie. 
Wat er wat mij betreft ontbrak is de invloed van de hondenbezitter op het gedrag van de hond. Ik heb hierover een vraag gesteld aan Pascalle en zij was het eens dat je de invloed van de hondenbezitter niet weg kan laten. 
Als je objectief onderzoek wilt doen, dan zou dat bij een groep vrij levende honden moeten plaatsvinden, waarbij je een deel castreert en een deel intact laat. Dit soort onderzoek is trouwens al gedaan, voor wie zich wil baseren op feiten: lees onderzoek

De volgende lezing die we bezochten ging over de hond in de pubertijd. Deze lezing vond ik niet goed uit de verf komen. Het werd al wel snel duidelijk dat er bij deze hondenschool alleen gewerkt wordt met positieve bekrachtiging. Geen correcties, want dat zou ten koste gaan van de relatie, hond zou bang kunnen worden, etc. 
Daar sta ik als Klaas Wijnberg Company trainer toch wel heel anders in. Maar dat komt verderop nog wel aan de orde.
Er werd door de trainster ook  te kort door de bocht gesuggereerd dat een hond trekt aan de lijn omdat honden eenvoudigweg sneller lopen dan wij tweebenigen. Anti-trektuigen, gentle leaders, sliplijntjes en dergelijke werden als zeer ongewenst bestempeld omdat deze pijn veroorzaken zodra de hond trekt. 
Ik ben ook geen voorstander van deze hulpmiddelen, maar als je op dit moment door middel van zo’n hulpmiddel wel van A naar B kan komen om vervolgens op punt B je hond zijn/haar uitlaatklep te geven, daar de hond los kan laten rennen, hem/haar kan laten socialiseren met soortgenoten, etc. prima, gebruik dat ‘vreselijke martelwerktuig’ dan maar. 
Het is voor het welzijn van de hond belangrijk om zijn/haar uitlaatklep te krijgen.  Niets meer ondernemen met de hond gaat leiden tot frustratie (wat doorgaans het trekgedrag ook verergert). 
Uiteraard ga je aan de slag met je hond, wat voor gedrag wil je wel zien aan de lijn, hoe komen we tot samenwerking. 
Maar per definitie tegen hulpmiddelen zijn omdat je ze nu nog nodig hebt, nee zo zwart-wit zou ik het niet willen stellen.
Context is zo ontzettend belangrijk.
Het stukje over de puberhond en dat de hond in die periode extra begeleiding nodig heeft, dat werd wel duidelijk gemaakt.  Weer werken met beloning, aanlijnen etc. ik kan me daar wel in vinden.
Wel miste ik het stukje over de invloed van de hormonen, toch niet geheel onbelangrijk bij een puberhond. 
Honden worden op de puberleeftijd vaak gecastreerd wegens gedrag, er komt een grommetje en een brommetje hoe ga je daar nou als hondenbezitter mee om dan? De hond probeert te ontdekken waar hij/zij staat in de hondenwereld. In het kader van de titel van deze lezing ‘Dat doet hij anders nooit’ was dat nou wel een hele interessante geweest.
De trainster had eigenlijk veel meer materiaal dan dat ze kwijt kon in een half uurtje. Ze beloofde voor de herhaling op zondag haar lezing kritisch tegen het licht te houden.

Toen kwamen we na een rondje over de beurs uit bij Arnoud Busscher (hondenspecialist). Arnoud lijkt een allergie te hebben voor de term Alpha. Ouderwetse trainingsmethodiek. Maar hoe het nou wel zit met die Alpha term, dat werd niet uitgelegd, ik zie dit als een gemiste kans.
Wat Arnoud duidelijk maakte is dat we als mens te veel onze mensendingen aan honden opdringen.
Daar ben ik het mee eens. Dat benoem ik ook in mijn workshops, als je hond niet geaaid wil worden…doe dat dan ook niet. Aaien is vooral een menselijke behoefte.

Arnoud liet wat voorbeelden zien, onder andere een filmpje van een Amerikaanse reporter die een herder ging aaien, je zag dat die herder dat zoooo niet fijn vond, tongelen, wegkijken, oren naar achteren, gewicht van de man af. De herder kon ook geen kant op, kort aangelijnd met de baas gehurkt aan de ene zijde en de reporter strak aan de andere zijde op zijn hurken en de reporter die met beide handen de hondenkop vast pakte. De reporter herkende de stresssignalen niet, wilde overeind komen vanuit gehurkte positie en daar viel de herder uit, een beet in zijn gezicht. Ook was er een filmpje te zien van een rottweiler die niet aangelijnd wilde worden en ging grommen, oren naar achteren, terugdeinzen, allemaal stress.
Vervolgens vroeg Arnoud of grommen een vorm van agressie is, we konden de duim omhoog of omlaag doen. 
Duim omlaag wat mij betreft. FOUT! Grommen is agressie aldus Arnoud en hij liet een grafiek zien met stressignalen waarbij stond ‘toenemende agressie’. 
Okay, context.
Ik lig in bed, komt een inbreker in mijn huis. Ik ga naar beneden en mep die inbreker de bloemenvaas op zijn kop. 
Ben ik dan de agressor? 
Ander voorbeeld, sta ik met iemand te praten en ik geef aan dat ik het gesprek niet fijn vindt en dat ik wil dat de andere persoon stopt. Deze persoon stopt niet en verspert mijn weg, ik kan niet weg. Vervolgens geef ik die persoon een duw. Ben ik dan agressief? 
Wat mij betreft is grommen niet per definitie agressie. Het kan een opmaat zijn naar een uitval van de hond.
En dan moet je je ook nog maar afvragen of die uitval als agressie moet worden bestempeld. 
Context! 
Arnoud heeft dus een goed punt, mensentaalknop uit en hondentaalknop aan. Volledig eens, maar laten we honden dan ook door hondenogen bekijken en niet met onze mensen -normen, -waarden en -veroordeling.

Door naar de lezing van Eline Teygeler, van Tinley. Eline benoemde het ‘roedelsprookje’. Helaas werd het mij niet duidelijk wat ze met het roedelsprookje bedoelde. Een hond is nu eenmaal een roedeldier, dat is geen sprookje. 
Ik weet natuurlijk wel wat ze bedoelde, omdat ik mezelf inlees in wetenschappelijke artikelen. Maar veel mensen doen dit niet en hierdoor ontstaat dus weer ruis en ruimte voor eigen interpretatie. Ook omdat mensen, ja ook menig professional, maar wat roepen over alpha, roedelleider, dominantie etc. zonder de feiten te kennen (iets met context).
Maar wat een verademing deze lezing! Eindelijk eens een professional die benoemt, een hond opvoeden gaat niet zonder correcties.
En zo sta ik er ook in; het liefste gebruik je ze natuurlijk zo min mogelijk en ook gedoseerd. Maar een correctie is een goed leersysteem aldus Eline, mits goed toegepast. 
Ze noemde zelfs het SCHAKELEN…. het principe van schakelen staat letterlijk in onze ‘basic 15’ het gereedschap van de Stap-contactmethode. 
Dus je geeft een correctie en je schakelt naar beloning. Ze gaf ook enkele voorbeelden van situaties waarbij het duidelijk is dat afwachten tot de hond gewenst gedrag vertoont en vervolgens gaan belonen, helemaal niet verstandig is. 
En toch worden veel hondenbezitters beschimpt als ze hun hond corrigeren, want oh jee…. het komt de relatie met je hond niet ten goede. Nee als je hem dagelijks ‘vliegles geeft’,  zoals Eline dat zegt, dan komt dat je relatie niet ten goede. 
Daarom zeg ik ook altijd dat correctie van tijdelijke aard hoort te zijn en dat de correctie in verhouding moet staan tot het vergrijp. 
Overigens sprak Eline over straffen, het is natuurlijk een kwestie van woordkeuze…maar ik vind straffen minder prettig klinken dan het woord correctie.
Dus zullen we hondenbezitters die hun hond een fysieke en/of verbale correctie geven niet gelijk zwart maken en neerzetten als incompetente hondenbezitters?
Een correctie mag trouwens NOOIT gaan om het pijn doen van de hond, laat ik daar heel, heel duidelijk over zijn! 

Na deze lezing zijn we Utrecht nog even ingewandeld en hebben we tijdens het diner nog heel veel stof van de lezingen de revue laten passeren.
Het castreren van (met name) reuen vanwege gedrag. Waarom er zo om de hete brij wordt gedraaid als het gaat om de dominantietheorie en de term alpha. Belonen en corrigeren; het gaat hand in hand waarom doen veel hondenscholen er zo moeilijk over, we zijn veel beter bezig als we een hond zo snel mogelijk leren ‘dit wil ik wel van je zien qua gedrag en dit wil ik niet van je zien’. En voor sommige gedragingen werkt een correctie beter, maar waar het kan vooral positief trainen. 

En toen moesten we de auto weer in, Flappie weer ophalen. Die had ook een prima dagje gehad.
Na een drukke dag, weer tevreden thuis op de bank….

Het aller-allerbelangrijkste als het gaat om het leven met honden heb ik  overigens niet langs komen horen in de lezingen, maar hier komt ie: